طلوع سخن

انسان برای داشتن یک زندگی شاد و آرام باید از سلامت عاطفی خود مراقبت کند. شناخت احساسات خود و بروز به موقع آن می‌تواند از اضطراب‌ها و فشارهای زندگی بکاهد. اهمیت این موضوع در زندگی مشترک بیشتر آشکار می‌شود. جایی که باید خودخواهی را کنار گذاشت و به جای آن همدلی کرد و سازگار شد. تکیه بر جنبه‌های مثبت زندگی می‌تواند عواطف و روان انسان را به سمت آرامش که یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای بشر است سوق دهد. انسان‌ها گاهی آرامش را در ثروت و گاهی در قدرت می‌جویند، اما در آموزه‌های دینی ما منابع آرامش این چنین معرفی شده‌اند:

  1. یاد خدا اصلی‌ترین منبع آرامش است. روح انسان از منشأ نخست خود که همان ذات حق تعالی است دور شده است. تا زمانی که این دوری ادامه داشته باشد در جوش و خروش خواهد بود. از راه ذکر و یاد منشأ اولیه خویش اندکی حالت آرامش به خود می‌گیرد، اما آرامش واقعی فقط در نتیجه اتصال روح به منبع اولیه‌اش ایجاد می‌شود.
  2. شب مایه آرامش جسم و روح انسان است. خواب، آن هم هنگام شب، بیشترین آرامش را برای انسان به همراه دارد. انسان طبق طبیعتی که خدا در وجود او نهاده، تمایل دارد هنگام تاریکی شب به خواب رود تا خستگی‌های روزانه خود را برطرف کند و نیروی از دست رفته و آرامش لازم را به دست آورد.
  3. همسر آرامشگر نیز یکی دیگر از منابع آرامش است. بر این اساس هدف ازدواج رسیدن به آرامش است. همسران، با بودن در کنار هم و برآورده کردن نیازهای جسمی و روانی یکدیگر می‌توانند به آرامش برسند.

از طرفی همسر ناآرام، با اضطراب و استرس منفی خود، میزان سلامت ازدواج و دوام آن را تهدید می‌کند. او حتی ممکن است در معرض آسیب هایی مانند حملات قلبی، بیماری‌های روانی و فشار خون قرار ‌گیرد و شریک زندگی و فرزندان خود را نیز دچار کند.

امید است زوج‌های جوان با مطالعه این کتاب و به کار بردن مطالب آن در مسیر زندگی زناشویی خود، تبدیل به همسری آرامشگر شوند و با تقویت سلامت عاطفی و روانی خود، به هدف والای ازدواج یعنی «آرامش» برسند.

وَآخِرُ دَعْوَانا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ

سید احمد سجادی جزی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا