• عامل بیست و هفتم: پرهیز از قضاوت و ذهن‌خوانی

یکی از عوامل مهم در پیدایش و ثبات روابط مناسب میان همسران، قضاوت عادلانه است. برای اینکه زن و مرد به مراحل بالای کمال برسند، باید به‌ دور از هرگونه تنگ ‌نظری و خودبینی، درباره یکدیگر قضاوتی عادلانه داشته باشند. قضاوت کردن، آن ‌هم به ‌طور نادرست راه‌های ارتباطی را میان زن و شوهر مسدود می‌کند.

یکی از علل اصلی قضاوت‌های منفی، نپذیرفتن و درک نکردن تفاوت‌هاست. شناخت تفاوت‌ها میان همسران این امکان را برای آنها فراهم می‌کند که بتوانند درباره یکدیگر قضاوت صحیح داشته باشند.

یک مرد نمونه از پیش‌داوری و قضاوت‌های عجولانه و کورکورانه دوری می‌کند. عدالت را رعایت می‌کند. به صورتی کانون گرم خانواده را حفظ می‌کند که همه در آن شاد و راحت هستند و به کسی ظلم نمی‌شود. هر چه برای خود می‌خواهد برای همسرش نیز می‌خواهد و فقط به ‌راحتی و آسایش خود فکر نمی‌کند. او می‌داند که خستگی، کسل بودن، افسردگی، ناامیدی، گرسنه بودن و همه احساس‌های ناخوشایند می‌تواند برای همسرش هم اتفاق بیفتد چون او هم یک انسان است. در این هنگام باید به او کمک کند تا از آن حال بیرون بیاید.

یک زن نمونه هم انتظار ندارد شوهرش مدام ذهن او را بخواند. اگر شوهر روزی نتوانست ذهن او را بخواند نباید او را متهم به بی‌اعتنایی و بی درکی کرد.

گفتگوی صمیمانه درباره مسائل، نیاز به قضاوت عجولانه و ذهن‌خوانی را از بین می‌برد. برای ارتباط سالم، نیت و انگیزه خود را به بهترین وجه روشن کنید. آنچه می‌خواهید بگویید یا احساس کنید را با صادقانه‌ترین حالت، به ‌وسیله کلام و به همان میزان به شکل غیرکلامی بیان کنید. نباید تصور کنید که همسرتان می‌داند در فکر شما چه می‌گذرد. از این ‌رو باید کلامی روشن و مشخص داشته باشید تا گیرنده مجبور به ذهن‌خوانی نباشد. پس بهتر است زن و شوهرها منظور خود را واضح و روشن در کمال صمیمیت و مهربانی برسانند تا همسرشان مجبور به حدس زدن و قضاوت کردن نشود.

گاهی زن یا شوهر کاری را انجام می‌دهد که از نظر طرف مقابل آزار دهنده است، در حالی‌ که به ‌هیچ ‌وجه قصد او از انجام آن، آزار دادن همسر نبوده است. مثلاً هنگامی ‌که شوهر تلویزیون تماشا می‌کند، زن جاروبرقی را روشن می‌کند و شوهر با خود می‌گوید چرا زمانی که من در حال تماشای برنامه مورد علاقه‌ام هستم جارو برقی را روشن می‌کند، لابد قصد کرده مرا از پای تلویزیون بلند کند.[1]

توصیه می‌شود تا جایی که می‌توانید از قضاوت کردن همدیگر بپرهیزید و رفتارهای همسر خود را تفسیر و تحلیل نکنید. این کار عاملی خواهد بود تا شما آرامش را در زندگی خود نچشید و آرامش همسر را نیز از او خواهید گرفت.

[1]. صمیمانه با عروس و داماد، محمود اکبری، ص 103.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا