عامل هشتم: مشورت

• عامل هشتم: مشورت

مشورت یکی دیگر از عوامل تحکیم روابط خانواده است. مشورت با همسر درباره تصمیمات و امور خانواده، زن و شوهر را به هم نزدیک‌تر و احساس تعلق به یکدیگر را بیشتر می‌کند. همچنین زن و مرد وقتی در جریان کارهای یکدیگر قرار می‌گیرند، نگرانی‌هایشان کاهش می‌یابد و می‌توانند به هم کمک کنند.

مشورت، عزت نفس را افزایش می‌دهد و برای محافظت از عشق، ضروری است. البته مشورت به معنای پذیرفتن بی‌چون و چرای حرف‌های یکدیگر نیست؛ بلکه احترام گذاشتن به هم و با تمام وجود درباره‌ نظر یکدیگر فکر کردن است.

مشورت با دیگران از نشانه‌های عقلانیت است. تفکر مستبدانه‌ای که متکی به سلیقه‌ شخصی است، نه تنها امکان رشد و بالندگی ندارد، بلکه فرد را به هلاکت می‌کشاند.

حضرت علی (ع) می‌فرماید: «هر که مستبد به رأی شد به هلاکت رسید و هر که با مردم مشورت کرد خود را شریک عقل آنان ساخت».^[1]

اعضای خانواده‌های موفق، در همه‌ کارهای خانواده با یکدیگر مشورت می‌کنند و از اجرا نشدن پیشنهادهای خود ناراحت و عصبی نمی‌شوند.

 فواید مشورت کردن

 شخصیت دادن به طرف مقابل؛

 از توان عقلی او استفاده کردن؛

 احترام و محبت عملی به همسر؛

 دیدن نقاط قوت و ضعف از نگاه طرف مقابل؛

 پرهیز از خودرأیی و خودخواهی؛

 اثبات عشق و محبت به همسر؛

 کاهش آسیب‌ها و ضررها؛

 ایجاد همدلی و تفاهم بیشتر؛

 تصمیم‌گیری درست و منطقی؛

 اعتماد به همسر.

برای مشورت با همسر به نکات زیر توجه کنید:

 مشورت با همسر را ضروری‌ترین کار زندگی خود تلقی کنید و همیشه از آن همچون یک کار مهم یاد کنید.

 هنگام مشورت باید با آرامش سخن بگویید و دو یا سه بار سخن خود را تکرار کنید.

 سعی کنید خوب به سخنان یکدیگر گوش دهید و برای یک شنونده‌ خوب شدن، تمرین کنید.

 زمانی را برای مشورت انتخاب کنید که هر دو با آسایش و خیال راحت، بتوانید درباره آن مسئله حرف بزنید، مشورت کنید و بیندیشید.

هیچ گاه بدون فکر و با عجله نظر خود را اعلام نکنید، فرصتی را برای فکر کردن درباره‌ آن موضوع قرار دهید و بعد از آن، نظر خود را بگویید.

 با افراد صالح و خبره‌ای که همسرتان آنها را تأیید می کند، حتماً مشورت کنید. از هر طریق که می‌توانید اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنید و نظر خود را بگویید.

 تا تصمیم‌گیری نهایی یا اجرا، موضوع مشورت را محرمانه نگه دارید. اگر همسرتان از فاش شدن آن رضایت ندارد، هیچ‌گاه آن را برای کسی نگویید.

 بر اجرای نظر خود، تعصب و اصرار نداشته باشید.^[2]

^[1]. نهج البلاغه، حکمت 163.

^[2]. ر.ک: معماری عشق پایدار در زندگی زناشویی، سید مسعود راد، ص 379- 387.